Ege'nin Kitapları

Ege’yle kitap okuma maceramız başlamıştır, vatana millete hayırlı olsun!

Ege’ye henüz doğmadan önce “Bebeğimin İlk Kelimeleri” kitabını almıştım. Teyzesi de doğuma geldiğinde 2 minik kitap almıştı. İlk zamanlar, benim aklıma gelip de kitapları ortaya çıkarmadım. Bebeğin bakımına alışmaya çalışıyordum. Zaten emzirmek, süt sağmak, sütümü artırma çabaları, neredeyse tüm zamanımı ve ilgimi alıyordu. Bir gün Ege 2 aylıkken, ve biz evde başbaşa iken aklıma geldi bu kitaplar. Aldım elime, Ege’ye göstermeye başladım. Ege’nin kitaplarla tanışması bu şekilde oldu.

Ege’yi dizlerime yatırıyor, kitabı da ona doğru tutuyor yavaş yavaş sayfalarını çeviriyordum. Resimleri gösterip, “Bak bu domates, domatesler kırmızı olur ve yenir. Tadları çok güzeldir, ben kahvaltıda yemeyi çok severim” falan falan diye anlatıyordum bişeyler. Ya da hayvan resimlerini gösterip çıkardıkları seslerin taklidini yapıyordum. Ege’nin hoşuna gidiyor, ilgiyle beni ve kitabı izliyordu.

Kitap kocaman olduğu için, bir sayfada epeyce vakit geçiriyorduk. Hem de kitap Ege'ye resmen bir ekran gibi kocaman geliyordu. Bütün uçak yolculuklarında, uzun araba yolculuklarında hep yanımıza bu kitabı aldık ve çok da faydasını gördük. Ege'nin hala en sevdiği kitabıdır bu. Bebeğime aldığım kesinlikle en iyi şeylerden biridir bu kitap.  O kadar çok parçalandı ki, o parçalandıkça ben yapıştırdım, her yeri yama dolu. 

Kısa bir süre sonra sayfaları tutmaya çalışmaya başladı. Artık bir şeyleri “tutabiliyordu” çünkü. Biraz zaman daha geçince ise, tuttuğu kitapları ağzına götürme çabaları başladı. Çünkü artık elini ve tuttuğu diğer nesneleri ağzına götürebiliyordu. Dişleme kitabı diye geçen, kitabın tepesinde diş kaşıyıcı oyuncağı olan kitabı veriyordum, onu seve seve dişliyor, yalıyor, salyaya buluyordu :) Evde birlikteyken yapacak aktivite bulamazsam hemen bu kitaplara sarılıyordum. Bu kitaplarla çok güzel vakit geçiriyorduk. 

Ege 3 aylıkken aldığım edukids kartları da (bebeğimin ilk oyun kartları) Ege'nin son derece ilgi duyduğu, neredeyse 1 seneden fazla oynadığı kartlar. Son birkaç aydır ilgisi azaldı bu kartlara.



Bu tip sadece resim/fotoğraf içeren kitaplarla arası ne kadar iyiyse, masal kitaplarıyla da o kadar kötüydü Küçük Bey'in. Hiçbir şekilde bana o tür kitapları okumama izin vermedi. Her seferinde, ben daha elime alır almaz hızla ve büyük bir kararlılıkla elimden alıp ağzına götürmeyi başardı. Her kitap, sadece tadına bakılası ve sonra fırlatılıp atılası nesnelerdi onun için. Ben de ara sıra denemeye devam etmekle birlikte, çok zorlamadım onu. Sevdiği resimli kitaplara bakmaya devam ettik. Ben onun için bir kitaplık araştırmasına çoktan girişip, yüzün üzerinde kitap ismi belirlediysem de, onun bundan haberi yoktu elbette :)

Gerçekten o kadar güzel çocuk kitapları var ki, insan deli oluyor! Neden bu kitaplar bizim çocukluğumuzda yokmuş diye sık sık hayıflandım doğrusu. Çünkü Ege'ye oluşturduğum listeden, dayanamayıp yaklaşık 15-20 kitap aldım. Ege'ye gösterdiysem de, dediğim gibi sadece tadına bakıp fırlattı. Böyle olunca kitaplar bana kaldı :) Vallahi zevkle okudum.

Daha sonra ara ara yaptığım denemelerden biri sonuç verdi. Elime, o akşam sevgili Esra'nın önerisi ile aldığım "Başka Bir Anne" kitabı geldi ve Ege'ye onu okumayı önerdim. Kitabı eline aldı, baktı ve (ağzına götürmek ya da fırlatıp atmak yerine) bana uzattı. Ben de onu kanepeye oturtup, yanına da kendim oturup başladım sayfaları hem yavaş yavaş çevirip hem de yavaşça okumaya. Baktım, dinliyor! Sayfalardaki resimlere bakıyor, tek tek küçücük parmağıyla gösterip "ne?" diye soruyor ben de cevaplıyorum. Amman ben pek bir mutlu oldum! Oğlum ilk defa kitap okumamı dinledi, kitapla ilgilendi, ben okurken sayfaları çevirmeye ya da yemeye çalışmayıp benim okumamı bekledi! (Tamam ben de onun sabrını zorlamadan hızlıca çevirdim sayfaları.)

Baktım Ege artık kitap okuma yaşına gelmiş, bu fırsatı kaçırmayım yeni bir uyku rutinimiz oluşsun dedim. Ertesi akşam da Aç Tırtıl kitabını okudum ona. Onu da beğendi, tırtılı her sayfada aradı buldu, tırtılın yediği yiyecekleri tek tek sordu yine, "ne?" diye.

Bundan sonra Ege'yle her akşam uyku öncesi kitap maratonumuz başlamış bulunmaktadır. Anneliğin en heyecanla beklediğim (tamam kabul, bazı yorgun/hasta/zor gecelerde eminim benim için çok zor olur ama yine de diğer geceler için keyifli) zamanlarından biriydi bu, uykudan önce kitap okumalar. Yaşasın çocuk kitapları!