Tanrım uyudu!

Uyudu! Ha haaa, yaşasın! Bir insan, bir diğer insanın uyumasına bu denli sevinebilir mi? Cevap veriyorum, evet!

Ege, doğduğundan beri hiçbir zaman, geceleri yarım saatte bir uyanan, hatta hiç uyumayan bir bebek olmadı. Yani şöyle söyleyim, tabii ki öyle günlerimiz gecelerimiz de oldu ama daha az. Yani mesela haftada bir, iki haftada bir gibi. Onları saymıyorum. Genel hatlarıyla gece uykusunu uyuyor diyebilirim. Ama kesintisiz en fazla 3 saat uyuyup uyanıyor ve emmeden tekrar uyumuyordu. Gecede en az 2 kez 3 kez uyanmamız vardı. Eh bu durumda ben de (hamileliğimde de böyleydi, önce reflüden sonra koca göbekten dolayı uyuyamıyordum) son bir yıldır kesintisiz 3 saatten fazla uyumamıştım hiç.

 

Son 3-4 gündür ise uyanmaları tavan yapmıştı. 2 saatte bir uyanıp bir de yeniden uyumakta zorlanıyordu, 1 saat 2 saat uyanık kalıp ancak uyuyordu. Ben de işe hep 2 saatlik uykularla geldim :(

 

Dün gece Ege'yi 19.30'da uyuttum her zamanki gibi. 20.00'de yatağına bıraktım. Sonra bilumum işlerimi yaptım falan, 23.00 gibi yattım. Yatarken de "nasıl olsa birazdan uyandırır, boşuna yatıyorum aslında ama neyse" dedim. Ama o da ne? Kendi kendime (burada "kendi kendime" kelimelerinin altını çiziyorum!) uyandığımda saat 05.23 idi! Kesintisiz  6,5 saat uyumuştum! Ve Ege hala uyuyordu!

 

Biraz yatakta kalkmadan keyif yaptım :) Sonra kalkıp oğluşun yanına gittiğimde bir de ne göreyim? Yatakta yaklaşık 160 derece ters dönmüş, yan yatırdığım için sırtına destek olsun diye koyduğum yastık da ayak ucunda! Nasıl becerdi o hale girmeyi bilmiyorum. İki ihtimal, ya gece uyandı, kendi kendine oynaşırken döndü, sonra kendi kendine yeniden uykuya daldı (ki bu sonnnn derece düşük bir ihtimal, kendi kendine uyuması, bıdır bıdır konuşmadan beni uyandırıp çağırmadan tekrar uyuması falan, hayal!) ya da hiç uyanmadan gece deliksiz bir uyku uyudu. İkinci ihtimal daha olası geldiği için, ilk defa geceden sabaha deliksiz uyudu diye sevindim ben de. Tarihe not olsun :) Darısı diğer tüm gecelerin başına olsun!