Bu hafta yasal olarak doğum iznine ayrılmaya hak kazandığım hafta idi. Yani 32'yi bitirince 33.haftanın ilk günü işe gitmemem gerekiyordu. Fakat hem kendimi iyi hissetmem ve daha şimdiden evde oturmayı istememem sebebiyle, hem de bu haftaları doğum sonrasına aktarabilmek için yasanın izin verdiği ölçüde çalışabilir raporu almak için hastaneye gittim. Doktor bebeğimin durumuna baktı, bana baktı, şikayetim olup olmadığını sordu, ve herşey yolunda göründüğü için 37.hafta sonuna kadar çalışabilir raporumu verdi. Bu durumda Haziran sonuna kadar çalışacağım.
Artık üçüncü trimester'ın ortasındayız, ondan mıdır yoksa "benim gebeliğim de böyle" diyebileceğim birşeyden midir bilemiyorum, hiç de öyle dedikleri gibi enerjik filan hissetmiyorum. Hatta akşamları tam tersi inanılmaz yorgun hissediyorum kendimi. Hani vakit olsa, imkan olsa da keşke her öğlen şirkette 1 saat filan uyusam... Haftasonları mesela birkaç saatliğine eşimle dışarı çıkıyoruz, ama yorucu birşey yapmıyoruz, genelde cafe gibi bir yere gidip birşeyler yiyip biraz muhabbet edip gazete filan okuyoruz. Al işte, ben eve döner dönmez en az 1 saat uyuyorum çok yorulmuşum gibi. Sanki sırtımda yük taşıdım!...
Havalar İzmir'in alışkın olduğu gibi çook sıcak gitmediği için sanırım, öyle çok fazla şişmiyor ellerim ayaklarım. Sadece gerçekten çok sıcak olan günlerde birazcık şişiyorum. Ama o kadarcık eskiden de şişerdim zaten. E çok da kilo almadığım için kollar bacaklar eskisi gibi bir görünüme sahip. Rapor almaya gittiğim hastanede bile "arkadan hiç belli olmuyor, ne güzel gebesiniz" dediler. E tabii bu ideal kilo almış olma halimin sebebi var.
Doktorumun sözünü dinliyorum, gereksiz kalori almıyorum. Yağlı kızartmaları, hamurişlerini, şerbetli şekerli tatlıları yemiyorum. Çok istiyor da doktorun sözünü dinlemek maksatlı kendimi tutuyor değilim ama, işin güzel yanı tüm bu sağlıksız saçma yiyecekleri canım da hiç çekmiyor. Hatta hala çok şekerli tatlılardan midem bulanıyor içim almıyor. Çok yağlı yiyeceklerden zaten eskiden beri midem bulanırdı hala bulanıyor. Yani sadece et-sebze yemeklerimi 1 dilim koyu renk ekmekle yiyorum (şirkette kepekli ekmek veriyorlar, evde ise kendim tam tahıllı-keten tohumlu ekmek yapıyorum), en az 2 ara öğünde 2 veya 3 farklı çeşit meyvemi yiyorum, salatamı yiyorum, süt-yoğurt mutlaka yiyorum, kahvaltıda yumurta, peynir ve bazı günler zeytinimi yiyorum, bir de haftasonları evde kahvaltı ederken mutlaka bol bol maydonoz-dereotu-tere vs. gibi yeşilliklerimi yıkayıp yiyorum. Yine ara öğünlerde ceviz-badem-fındık-kuru kayısı yiyorum. Sık sık sağlıklı ara öğünlerle midemi doldurduğum ve kan şekerimi dengede tuttuğum için de saçma sapan acıkıp hazır gıdalara, ne bileyim poğaçadır börektir gibi şeylere yüz vermemiş oluyorum. Bu sayede 7,5 ayda 7,5 kilo almışım. Bunu marifetmiş gibi söylemiyorum ama böyle yapınca böyle oluyor diye söylüyorum.
Şimdilik bizde durum böyle. Tabii bundan sonra esas kilo alacağım haftalar geldi. Bakalım kaç kiloyla kapatacağım bu dönemi? :) Hayatımda ilk defa bu kilolara ulaştığımı itiraf etmeliyim :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder