Ege 17 Aylık

Ege on yedi ayını doldurdu. Artık bazen bebek değil çocuk diyorum ona. Her konuşulanı anlıyor. Ona söylediğimiz direktifleri gayet güzel anlıyor. Ama canı isterse yapıyor. Bazen duymamazlıktan geliyor :) Bazen de inadına yapıyor ya da yapmıyor, gözümüzün içine baka baka. 

"Hayır"dan zaten aylardır anlıyor. Negatif kelimeler, cümleler kurmamaya çabalıyoruz. Bir şeyi "yapma" demiyoruz. Çünkü bebekler/çocuklar "yapma"yı anlamazlar, onu, fiilin kendisi olan "yap" olarak algılarlarmış. O yüzden yanlış davranışları pekiştirmemek için gerçekten yapmaması gereken bir davranış, dokunmaması gereken birşey varsa, "hayır" diyoruz. Bunu çok sık kullanmamaya çalışıyoruz ki, "hayır" gerçekten anlamını bulsun, olur olmaz herşeye hayır dersek yalama gibi olur, anlamsızlaşır. 

Herşeye hayır dememek için, dokunmaması gereken bir şeye dokunursa önce hayır diyip sonra ilgisini başka yöne çekiyorum. Eğer çok önemli bir şey değilse (önemli=tehlikeli), benim kontrolümde o şeye dokunup merakını gidersin diye çok kısa bir süre izin veriyorum ve sonra hemen dikkatini başka yöne çekmeye çalışıyorum. Şu aylarda bu tabii ki kolay oluyor. Ama biraz büyüyünce böyle kolay ilgisini dağıtabileceğimi pek sanmıyorum. Bakalım, kısmet. 

Söyleyebildiği kelimeler ya da heceler demeliyim, arttı. Bu bayağı bayağı konuşuyor yahu!

Şimdiye kadar pek yemek ayırt etmez, ne versek yerdi. Bu ay bazı yemekleri özellikle reddetmeye ve bazılarına da ağzını sabırsızca kocaman açmaya başladı. Hatta şöyle söyleyebilirim, (iki çeşit yemeğini -ki biri çorba, diğeri yemek oluyor genelde- ve yoğurdunu önüne koyuyorum yedirirken) önce bakıyor bakıyor sonra neyi yemek istiyorsa eliyle onu gösteriyor ve farklı birşey verirsem asla ağzını açmıyor. İlla onun istediğini verecekmişim, ondan verirsem yiyor. O yüzden bazen (biz büyüklere göre) saçmalıyor.  İki lokma çorba, ardından bir lokma yemek, sonra bir lokma yoğurt tekrar üç lokma çorba falan gibi saçma sıralamalarla yiyebiliyor. Neyse canım, benim için farketmez tabii, nasıl istiyorsa öyle yesin. Yeter ki yesin :)

Bu ay boy-kilo ölçümü yapmadık. Önümüzdeki ay aşılarını vurdurmak ve 18.ay takibi için sağlık ocağına gideceğiz, o zaman ölçümleri yapılır. 

Bu ay tabii ki başka gelişmeler de oldu. Ama onlar başlı başına birer yazı olmayı hakediyorlar. Zaten bu yazıyı da ancak yazabildim. Epeydir yazı yazma ilhamım gelmedi, işyerinde tatsız günler geçiriyorum. Ama neyse, bunun yeri burası değil. Oğluşumun 17.ayı kutlu olsuuuuun!