7 ay bitti, darısı 7 yıllara 70 yıllara olsun inşallah!

Böyle uzun uzun başlıklar koyuyorum bazen yazılarıma, saçma biliyorum ama ne yapayım :)

Ege'nin yedinci ayı bitti. Koskoca 7 ayı devirdik. Çok güzel çok keyifli bir yedi aydı. Pek çok ilk yaşadık haliyle. Unuttuklarım elbette oluyordur ama çoğunu buraya yazmaya gayret ediyorum.

Mesela bu ay Ege için çok büyük bir aşama olan "desteksiz oturma" becerisini kazandı. Sırtını yaslamadan hele de iki yanına yastık koymadan hiç duramıyordu, 1-2 saniyede devriliyordu. Sonra bir akşam bir de baktık, kendi kendine oturuyor!

Yemekler, çorbalar, meyveler derken ek gıdalara iyice alıştı. Bu ay da kahvaltıya başlayacağız doktorumuzun reçetesiyle. Biraz alışalım, onu da 7.ay beslenmesi yazısında yazacağım.

Bu ayki gelişiminde en tedirgin olduğum şey, anne sütünün alımının azalmasıyla, acaba kilo verir mi idi. Kilo almasını elbette her anne gibi bekliyordum ama almasa ve yerinde saysa da çok üzülmeyecektim. Ama kilo verseydi üzülürdüm. Doktor kontrolünde gördük ki, geçen ayda bu yana 360 gram almış ve boyu da 1,5 cm uzamış! Bu habere çok sevindim. Demek ki hem ek gıdayı doğru ve yeterli veriyormuşuz hem de sütüm hala yarıyormuş oğluma. 

İki öğünde süt yerine ek gıda verdiğimiz için ayrıca su vermeme gerek var mı diye sordum doktora. Çünkü Ege suyun tadını hiç sevmedi, içmek istemiyor bayağı mızmızlanıyor ağlıyor su içmemek için. Ben de yeterince sıvı almazsa diye tırsıyordum vermeye çalışıyordum. Doktor ne kadar süt içtiğini sordu. Gündüzleri yaklaşık 350 cc kadar benim sağdığım sütü içiyor, ben işten gelince de sabaha kadar toplam 3 veya 4 kez emiyor dedim. O zaman yeterli sıvıyı alıyor, ayrıca su vermenize gerek yok dedi. Anne sütü alan bebekler suyun tadını sevmez zaten, içiremezsiniz dedi! Evet aynen öyle oluyor dedim :) Zaten günde 4-5 kez çişli bezi oluyor Ege'nin, demek ki sıvı sorunu yok.

Bu ay yeni yeni oyuncakları oldu Ege'nin. Hepsiyle de ilgiyle oynuyor. Düğmeli oyuncaklarının düğmelerine bilinçli olarak basıyor, ses çıksın veya şarkısı çalsın diye. Önceden tesadüf eder de eline ayağına değerse ses çıkıyordu, o da neden olduğunu anlamıyordu.

Akşamları işten gelişimi bakıcı ablasıyla birlikte antredeki aynanın önünde bekliyorlar. Aynaları zaten çok seviyor Ege, kendine çok gülüyor. Sonra ben geliyorum ve kapıdan girer girmez heyecanlanıyor ellerini ayaklarını çırpıyor. Kocaman bir gülümseme yayılıyor o minik yüzüne. Ben de hemen ellerimi yıkayıp üstümdekileri değiştirip koşuyorum oğluma! Sarılıyoruz sarılıyoruz oh! Dünyanın en güzel anları.

Bu ay bakıcımızın da alışması ile birlikte uyku düzenimiz daha güzel oturdu. Ama hala 3 gündüz uykusu uyuyor, ikiye düşüremedik. Gerçi henüz küçük, çok da şart değil ikiye düşmesi. Zaten T.Hogg veya K.West'te de 6-9 ay için "2 veya 3 gündüz uykusu" diyor. Sabah 1,5 saat, öğlen 1,5 saat ve öğleden sonra-akşamüstü gibi 45 dk uyuyor. Haftasonları bu düzen bozuluyor elbette. Gezmeye çıkıyoruz, ya da dedeyi ziyarete gidiyoruz falan aksayabiliyor. Olsun dert değil o kadarcık.

İşte yedinci ayımız böyle geçti. Her geçen günümüz daha eğlenceli ama daha zor oluyor. Bebek büyüdükçe işler daha zorlaşıyor. Bakalım sekizinci ayda bizi neler bekliyor....