Anne-Oğul Günü-2

Oh oh! Ne güzel bu anne-oğul günleri! Pek keyifli, herkese tavsiye ederim :)

 

Ege küçükken (gerçi hâlâ miniminnacık bir balık, ama olsun artık 7 aylık oldu!) birlikte dolaşmaya çok çıkıyorduk. Özellikle sonbaharda havalar ne sıcak ne soğuk olduğu için hemen hemen hergün çıktık. Hiç olmadı evimizin yakınındaki parka gittik. Ama onlar sadece bir hava alma, bir değişiklik, ne bileyim bir yürüyüş olsun diyeydi.

Benim bir işim varsa, ya "amaan boşver acelesi yok ya" diye erteliyordum ya da bir fırsat bulursam Ege'yi ona bakacak birine bırakıp (annem, eşim vs) işimi hemen hızlıca halledip dönüyordum. Bu da maksimum 1-2 saat oluyordu. O zaman 7/24 Ege'ye ben baktığım, yanında olduğum için kırk yılda bir onu bırakmam sorun olmuyordu. (Ege açısından karnı tok sırtı pek olduğu sürece sorun yok zaten, sorun benim onu içime sinerek bırakamıyor olmamda. Belki de hastalıklıyım evet, n'aapayım)

 

Şimdi işe başladığım için zaten haftaiçi yeterince görüşemiyoruz. Günde 12 saat yokum :(  O yüzden haftasonları yapışık ikiz gibi geziyoruz. Ondan hiç ayrılasım gelmiyor. Zaten O da benim kucağımdan hiç inmek istemiyor. Fakat artık büyüdüğü için, bu yapışıklık benim için sıkıntı yaratmıyor, aksine keyife dönüştü desem daha doğru. Yapacağım ne varsa, oğlumu da alıyorum, birlikte yapıyoruz. Arkadaş ziyaretleri, gezmeler, alışverişler, efendime söyleyim kuafördü kendime zaman ayırmaydı herşeyde, Ege'yi kaptığım gibi çıkıyorum. Arabasıyla çıktığımız için uykusu gelince uyuyor. Hâlâ emiyor olduğu için yemeğini hazırlayıp yanıma almamışsam bile emziriyorum, oluyor bitiyor. Hem anne sütünden güzel gıda mı var? Bir öğün de sebze yemeyiversin n'olcak :) Haftaiçi bakıcısı herşeyini gayet güzel yediriyor zaten. O kadar kasmıyorum. Annesiyle birlikte olmak ve sevgiye öpücüğe boğulmak için azıcık düzeninin şaşması bir sıkıntı yaratmıyor, haftaiçi esas düzenine dönüyor nasıl olsa.

 

İşte bu güzel günlere de 'anne-oğul günü' diyorum! Daha mutlu olduğum başka bir gün yok! Sevgililer günü filan hikaye :) Zaten biz sevgilimle bu kapitalist düzenin saçma dayatmalarına karşıyız. O yüzden hiç kutlamayız böyle günleri. Sadece doğum günlerimiz ve evlilik yıldönümümüz.

Resimde arabasında durmayı protesto etmiş ve fakat kucağımda durduğu müddetçe sakin sakin etrafına bakınıp gülücükler saçarak hayran kazanmış ve annesinin saçlarının fönlenmesine müsaade etmiş bir minik Ege görüyorsunuz :)