8 Mart 2013 Cuma
Gebelik Günlüğü, 11.Hafta
Pazar günü başlayan soğuk algınlığı beni pazartesi ve salı günleri yatağa serdiği için 2 gün zorunlu izin yapmış oldum. Ara ara hafiften ateşim çıkmış olabilir çünkü dudaklarım acayip kuruyup çatladı ama belki de burnumun tıkanıklığındandır. Hazır işe gitmemişken, yaptırmam gereken kan testlerini yaptırdım zar zor kalkıp.
Bu hafta sanırım 3 kez filan yemek yapabildim. Bazı anlarda oldukça güç olsa da burnumu tıkayıp koku almamaya çalışarak yapabildim. Gündüzleri hala akşamlara göre daha iyiyim. Ama az da olsa bişeyler yiyebildim akşamları da.
Cuma günü test sonuçlarımı Tolga aldı ve akşam doktorumuzda buluştuk. Bu sefer eşimin kızı da bizimle geldi. Muayene için girdiğimizde vajinal muayene yerine beni karından ultrason yapılacak alana aldılar. Zayıf olduğum ve geçen sefer bebek olması gerekenden 3 gün büyük olduğu için karından görülebilme şansımız olduğunu söyledi yardımcı bayan. Zaten öyle olmazsa içeri çocuk alınamayacağını söyledi. Bu yüzden babamız ve ablamızdan önce bu sefer doktor geldi ve karından ultrason olup olmayacağını kontrol etti. Baktı ki bebek görülebiliyor bizimkileri içeri aldılar. Bebişimiz bu hafta acayip büyümüş, baş-popo mesafesi 4,3 cm, tüm boyu 6 cm imiş. Yine olması gerekenden 3 gün büyük çıktı, babasına çekmiş olduğunu düşündük hep beraber :) Artık daha bir bebeğe benzemiş çok tatlıydı. Bu sefer pek kımıldamadı kendisi, sanırım uyuyordu. Doktor da karnımı birkaç kez dürterek uyandırdı ve işte kımıldamalar başladı. Her uzvu normal çıktı çok şükür. Bir ara doktor ultrasonu renkli görünüm ayarına getirdi ve sanki üç boyutlu gibi renkli süper bir şey gördük. Bayağı bayağı yüzünü gördük, müthişti! Doktor bu ekrandayken "üst dudak normal" dedi. Üst dudağın normalliğine bile bakıyorlar demek ki çok ilginç. Hem de daha 11.haftada. Ablamız kardeşini gördüğü için çok mutlu oldu. Doktora sorular sordu, şurası ellerimi ayaklarımı filan gibi. Doktor da zaten hep ona yönelik konuştu, ona bebişi anlattı ekranda göstererek. Doktordan çıktıktan sonra eve gidene kadar hep bir eliyle belime sarıldı, diğer eli göbeğimin üstünde öyle yürüdük. Bazen kulağını göbeğime dayıyor, kardeşiyle konuşuyor ya da direk göbeğimi öpüyor. Umarım en az kıskançlıkla bu kardeş olayını bu şekilde karşılayabiliriz.
Göbeğim az da olsa çıktı sanki, ya da bize öyle geliyor bilmiyoruz. En kısa zamanda profilden bir fotoğraf çekmeliyiz. İsim arama çalışmalarımız sürüyor ama hala ikimizin de beğendiği bir isim bulabilmiş değiliz.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder