Bu hafta başından itibaren çook zor geçti. Pek birşey yiyemediğim gibi yediklerimi çıkarmak suretiyle bünyeye yarayabilecek, sadece doktorumun en son gördüğünde önerdiği Elevit vitamin girmiş oldu. Allahtan bebişin her halükarda benden birşeyler alarak beslendiğini biliyorum da, için biraz rahat. Hem ablam hem doktorum bu yönde rahatlattılar beni.
Cuma günü birazcık yiyebilmeye başlamışken ve cumartesi sağolsun kayınvalidem beni besleyebilmişken (yine haftasonu yatılı kalmaya onlara gittik, hem evde yemek pişiremediğim için hem de beni orda prensesler gibi dinlendirdikleri için) cumartesi akşamı kendi kendime nazar değdirdim. Kocacımla 2 aydır hiç alerji olmadığımdan filan bahsetmek gafletinde bulunduk. Hah, sen misin bahseden, gece yarısı birden boğazım acımaya başladı hafiften ve pazar akşamı artık hastaydım. Burnumun akıntısı ve aynı anda tıkanıklığı (evet ikisini birden aynı anda yaşayabilen nadir insanlardanım ben), hapşırığım, boğazımın acısı beni yatağa serdi. Açıkçası biraz moralim de bozuldu ama sürekli kocama ateşimi ölçtürüp olmadığını öğrenip rahatladım.
Bu hafta muhtemelen bizim büyük kajumuz hurma boyutlarına ulaşmıştır. Henüz cinsiyetini görebilmemize çok var, sanırım en az 6 hafta kadar, ama biz şimdiden isim düşünmeye başladık. Babamız kız olmasını çok istiyor ama kendisini erkeğe hazırlıyor. Çevremden ise "kız olacak ben hissederim", efendime söyleyim "ben bilirim erkek bu", "senin kesin oğlun olur" ya da "aa ekşi mi istiyosun kesin kız olacak" gibisinden bolca yorum alıyorum ama nafile...ben hala hissedemiyorum onunla ilgili birşey. Sanırım kız da olsa erkek de olsa onu çok seveceğimi bildiğimden kaynaklanıyor bu. Ne olursa olsun sağlıklı olmasından başka isteğim yok. Erkek ismini daha kolay bulacağımızı, daha kolay uzlaşacağımızı düşündüğümüzden sanırım, sürekli kız isimleri bulmaya çalışıyoruz. Kız ismi bulmak gerçekten zor. Babamızla bir türlü anlaşamıyoruz. Allahtan daha önümüzde koca bir 7 ay var, o zamana kadar herhalde bir isim bulmuş oluruz :) Gerçi cinsiyetini öğrensek ona göre düşünsek elbette daha kolay olacak ama işte, biz de hevesliyiz n'aapalım :)
Haa bu arada, ilk haftalarda "hazır gıda yemiyorum, sağlıklı besleniyorum" filan diye hava atmıştım değil mi? Büyük konuşursan böyle olur işte, yemek pişiremediğim ve kokan yemekleri yiyemediğim için "ne bulursan onu ye" ye dönüştü beslenme şeklim. Pizzadır, hazır tavuktur vesaire, hazır gıdalardan geçilmiyor evde. Kocacım sık sık makarna, kuskus filan yapıyor. O da olmasa zaten tamamen aç kalıcaz. İnşallah birkaç gün-hafta sonra normalime dönerim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder