Üç hafta önce annemler memleketten geldiler. Sözde birkaç gün bizde kalıp yazlığa geçeceklerdi. Ege’nin diş buğdayını yapmak için zaten annemin gelmesini beklemiştim. Memlekette bir belirti için doktora gitmiş, doktor da antibiyotik verip yollamış. İzmir’e geldiğinde hala geçmemişti. Ben de hazır buraya gelmişken, yazlığa geçmeden önce buradaki bir doktora görünmesini istedim. İyi ki istemişim…
Buradaki profesör doktor sorunun pankreastaki bir kitleden kaynaklandığını tespit etmiş. Türlü çeşit tetkikler sonucunda ameliyat olması gerektiğine karar verdiler. Çok şükür ameliyat bitti ve şu an iyi.
Bebekler sanki herşeyi hissediyorlar. O karardan ameliyat gününe kadar, daha önce bize (bana bile!) 11 aylık ömrü boyunca toplasan 2-3 kez yanaşan Ege oğlan, anneannesini hissetmiş, onun moral bozukluğunu hissetmiş gibi, durup durup yanağına yapışıp öptü. Bu da anneme çok güzel moral oldu doğrusu. İkide bir şirinlikler yaptı, gülücükler attı, hepimizi güldürmeyi başardı. Canım oğlum, bize güç verdi.
Bebek deyip geçmemek lazım işte…
Geçmiş olsun :( Çabucak iyileşir umarım...
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim. Nekahat evresinde, umarım çabuk iyileşir ve tekrarlamaz.
Siladaşım çok geçmiş olsun..
YanıtlaSilarin de kuzenimin vefat ettiği zaman mevlütlerde falan acayip uyumluydu..hissediyolar kesinlikle.
çok teşekkür ederim adaşım. bugün doktor kontrolü vardı, doktor her şeyin yolunda olduğunu söylemiş inşallah geçmiş oldu diyelim...
SilCok gecmis olsun Acil sifalar
YanıtlaSilÇok çok teşekkürler. Umarım bir daha uğramaz bu aksilikler hanemize. Allah hepimize sağlık versin, insan değerini kaybedince anlıyor maalesef.
Silçoook geçmiş olsun..bebişler nasıl tatlılar ya :)
YanıtlaSilÇok teşekkürler. İnşallah geçecek.
YanıtlaSil