Lilypie Fourth Birthday tickers

26 Ocak 2015 Pazartesi

Bebesini aç bırakan annenin vicdan azapları


(Dikkat: Yazı, çok sayıda kusma kelimesi içermektedir, midesiyle problemi olanlar okumayıversinler bi zahmet. Teşekkürler.)

Ege yine son birkaç haftadır, ne yese kusuyor (neredeyse yani). Ha kusuyor da bu çocuk nasıl 13 kiloya geldi be kadın, diyebilirsiniz. Deyin. O kusuyor ben tekrar yediriyorum. Valla yediriyorum n’apayım sinmiyor içime. Hem ben bıraksam Ege bırakmaz, acıkıp da kan şekeri düştü mü ortalığı birbirine katar. Babası kılıklı!

20 Ocak 2015 Salı

Ege 1,5 yaşında!

Ege artık 1,5 yaşında. "Şu kadar aylık" demektense artık böyle diyorum, "oğlum 1,5 yaşında". Amma da büyütüyorsun diyebilirsiniz ama gerçekten bir anne için doğurduğu, mini minnacık olan, emzirirken tek bir koluna sığan yavrusunun büyüdüğünü görmek son derece duygusal. Kadınlar anne olunca bu yüzden ağlak oluyorlar galiba :) 

19 Ocak 2015 Pazartesi

Mutlu Anlar Diyarı

Bugün Ege'yle yine bir anne-oğul günü yaşadık. Çok seviyorum bu tip günleri. Haftasonları genellikle ailece vakit geçiriyoruz. O zamanlar da çok güzel. Ama hep bir koşuşturma oluyor.

15 Ocak 2015 Perşembe

"Diken Üstünde Annelik Yapmayalım"

Başlıktaki bu cümle, Aylin Anne'ye ait. Aylin Anne, pek çoğunuzun tanıdığı gibi, çok yönlü bir kadın. Hem anne, hem özel bir öğretmen, hem seminerler verip anneleri, velileri yönlendiren, onlara yardım eden bir rehber, hem hurriyet.com.tr yazarı, hem blog yazarı, hem de buradan bir tüyo vereyim, şu sıralar bir kitap yazıyor. 

8 Ocak 2015 Perşembe

Ege ile Kaliteli Zamanlar

“Çocuğunuzla geçirdiğiniz zamanın dakikası değil, kalitesi önemli” dediler son yıllarda hep çalışan anneye. Çalışan anne, çocuğu özledikçe, düşündükçe, üzüldükçe ve vicdan azabına girdikçe tekrarlayıp durdular bu cümleyi. Kitaplar, makaleler yazıldı, çizildi. Peki neydi bu kaliteli zaman dedikleri?

6 Ocak 2015 Salı

İlk Ayrılık

Geçen ay, şirketimizin şehir dışında bir gece konaklamalı düzenlediği toplantıya katılmam gerekti. Yılda birkaç kez böyle organizasyonlar yapılır aslında, şirket bütünlüğü, kaynaşma, iletişimi kuvvetlendirme vs adına. Ben doğum iznindeyken başladı bu tip organizasyonlar. Ben işe başlayınca da hep emzirdiğim için kaytarmıştım. “Sabah geleyim akşam döneyim, oğlumu emziriyorum, bensiz uyuyamaz” diyerek katılmadım hiçbirine. Neyse ki o konuda anlayışlı davrandılar da, sıkıntı yaşamadık.

2 Ocak 2015 Cuma

Biraz da benden yeni yıl dilekleri

Her yerde geçtiğimiz yılla ilgili iyi/kötü haberler ve yeni yılla ilgili güzel dilekler, yazılar var. Gazetelerde, köşe yazarlarının yazılarında, bloglarda, facebook'da twitter'da instagram'da, telefon mesajlarımızda, whatsapp'ta.... Her şey iyi hoş. 2014'ün rezilliklerine üzülüyoruz ve inşallah bundan sonra böyle olmaz, inşallah 2015 güzel geçer şöyle böyle diyoruz. Tüm bunları, 2013'ü uğurlayıp 2014'ü karşılarken de söylemiştik. Maalesef pek çoğu olmadı. Yine mi olmayacak acaba dilekler?...