Lilypie Fourth Birthday tickers

28 Haziran 2013 Cuma

Gebelik Günlüğü, 36.Hafta

36.haftamız geride kalırken göbeğim de füze kıvamında büyümeye devam ediyor.  Hemcinslerimden bazıları çok önceki haftalardan beri "ayy göbeğin düşmüş" yorumları yapıyordu ama insan vücudunu kendi biliyor, ben düşmediğini biliyordum zaten. Bu yorumları garip bir kıskançlık ya da çekememezlik olarak algıladım. Çünkü bu yorumu yapanlar,
öncesinde "hımm hiç kilo almamışsın...." diyorlar arkasından göbeğimle ilgili yorum yapıyorlardı. Bu sefer, ben kendim hissediyorum göbeğimin biraz aşağıya doğru düştüğünü. Ama bu sorun değil, hatta normal. Çünkü artık 36.haftadan sonra göbeğin biraz aşağı düşmesi normal, ne de olsa bu haftadan sonra bebiş doğsa bile prematüre sayılmıyor. Zaten bebişim epeydir başı aşağıda bir şekilde duruyor. Fakat bu hafta gördük ki, yüzünü öne doğru dönmüş.

Doktorumuz bile bu sefer bebeğimize bakınca "babaya benziyor" dedi. Zaten ultrason görüntülerini gören ailelerimiz bebişi canım kocacıma benzetiyordu, doktor da tasdiklemiş oldu. Bu hafta 2700 gram ve 46 cm olmuş. Gittikçe büyüyor koca ayağımız :) Kocacım elini göbeğime koyup tekmeleri ve ittirmeleri hissettikçe, "bu çocuğun ayakları amma da büyük" diyip duruyor, koca ayaklı olacakmış. Ben de "e sana çekmiş, zaten erkek çocuk büyük olsun tabii, boyu da uzun olsun, benim gibi kısacık mı olacaktı yani?" diyorum :) Şaka bir yana, sağlıklı doğsun, sağlıklı büyüsün yeter bana. En önemlisi bu.

Artık doktora her gidişimizde NST'ye bağlanacakmışım. Geçen sefer de bir kasılma kaydetmişti cihaz, ama doktorumuz bir sorun yok normal kasılmalar bunlar demişti. Rahim kendini doğuma hazırlarmış bu hazırlık kasılmaları ile. Buna Braxton Hicks kasılmaları deniyormuş. Gerçek doğum kasılmaları düzenli aralıklarla ve daha şiddetli olurken, bu yalancı kasılmalar hem gün içerisinde düzensiz olur, hem de şiddeti daha az olurmuş. Nitekim benim hissettiğim bir ağrı-sızı olmuyor. Sadece göbeğim aşırı derecede sertleşiyor, resmen taş gibi oluyor. Yaklaşık 1 dakika sonra kendiliğinden yumuşuyor tekrar. Günde birkaç kez oluyor ama daha çok geceleri oluyor. Sanırım gün içinde işte yoruluyorum, akşama acısı çıkıyor.

Haftasonu bebişimizin kıyafetleri yıkandı hazırlandı, hastane ziyaretçilerimiz için bebek şekerleri yapıldı. Keyifli bir haftaydı. Haftaya yine doktor kontrolümüz var. Vakit yaklaştıkça görüşmelerimiz sıklaştı. Bakalım bu 10 gün içerisinde ne kadar büyümüş olacak canımın için, kuzum...

1 yorum: