İkinci bir çocuğum daha olsa?

Ege doğmadan önce hep bir kızım olsun isterdim. Her kadın ister ya... Çocukluktan kalma bir şey sanırım. Giydirmek, süslemek, saçlarını yapmak filan için. Bencilce bir his biraz da. 

Ege ilk doğduğu aylarda yine, "bir çocuğum daha olsa, o da kız olsa" derdim. Bir oğlum olduğuna çok memnunum, bir de kızım olsa tam olur diye düşünürdüm. 

Geçen gün bir misafir geldi ve 2 kızı olmasından nasıl da mutlu olduğunu anlattı durdu, oğlan gibi değilmiş, kızlar çok başkaymış (hiç oğlun oldu mu ki böyle konuşuyorsun diyemedim, samimi olmadığım bir insandı) her kadının illa ki bir kızı olmalıymış, hemen bir çocuk daha yapmalıymışım (onun kız olacağını kim garanti ediyorsa??) "Oğlan çocuklarının da tadı başka, sonuçta hepsi evlat, sağlıklı olsunlar da en önemlisi bu" dedim. Baktım ısrar ediyor, gebelikte yaşadığım bir korkuyu anlattım, Ege kolunu başının altına gizlemişti de ultrasonda göremeyince kolsuz diye nasıl korkmuştum, sonra "sağlıksız bir kız olacağına sağlıklı bir oğlum olsun" demiştim. 

Misafir gidince düşündüm, hakikaten bir çocuk daha istiyor muydum? Ege çok şükür çok çok yoran bir bebek değil, bundan bir sene sonra da böyle olur mu bilemem ama şimdilik böyle. Ve sanırım bu yüzden bir çocuğa daha sıcak bakabilirim. Konusu açılınca "Aslaaa" demedim hiç bir zaman. Ama o akşam, kendimi "bir oğlum daha olsa keşke" derken yakaladım. İnsan demek ki neyi biliyorsa onu sevip onu istiyor. Bir kız yerine bir oğlum daha olsa hiç tüh demem valla, çok da sevinirim. Birbirlerine destek olurlar büyüyünce ne güzel. Büyürken birlikte oynarlar. Yalnız ufacık minicik bir sorun var tabii, o da babayı ikna etmek! :))