Düzen Annesi Sıkıcı mıdır?

Bazen çok kuralcı, titiz, programcı kısaca sıkıcı bir anne ve kadın olduğumu düşünüyorum. Başka insanlar bazen böyle hissettiriyor. Ama son zamanlarda okuduğum bir kitap aslında hiç de öyle olmadığımı anlattı bana. Rahatladım :)

Tracy Hogg'un kitabından bahsediyorum, "Yeni Annelere Mucize Çözümler". Biraz geç kaldım okumakta evet, ama bu kitap hamileyken okunmalıymış kesinlikle. Hatta doğuma yakın okunursa akılda daha çok kalabilir. Bana bir blog çekilişinden hediye gelmişti, sonra da bir süre yoğunluktan okuyamadım. Şimdilerde serviste işe gidip gelirken okuyorum.

 

Ege'yi büyütürken, en çok aklımda kalanlarla beynimde ve kalbimde bir harman yaptım, öyle büyütüyorum. Aklımda ilk yer edinen şey, ablamın anneliği. Yıllar içerisinde onu izleyebildiğim ölçüde izledim hatta yaptıklarının sonuçlarını görünce (mükemmel sonuçlar bunlar benim gözümde) ne kadar doğru hareketler yaptığını, nasıl doğru davrandığını anladım ve yaptıklarını beynime bir şekilde kazımaya çalıştım. Başka kitaplardan, güvendiğim blog yazılarından, araştırmalardan okuduklarımı, çevremde beğendiğim anne arkadaşlarımdan dinlediklerimi ve içimden gelenleri harman yaptım. Şimdi Tracy Hogg'un kitabını da okurken görüyorum ki (ha tabii ki T.Hogg da bu konuda bilirkişi veya referans olarak kabul edilmeyebilir, o ayrı) pek çok doğru davranışım olmuş. Kitabı okumadan meğer E.A.S.Y.'yi uygularmışım da haberim yokmuş.

 

Bu uygulamayı 1,5 aydan sonra yapmaya başladım yalnız, ona yanarım. İlk günlerden itibaren uygulasaydım belki bebeğim de ben de daha rahat edecektik. Ama olsun, 1,5 ay da fena bir süre değil. Ege'nin bu kadar huzurlu, mutlu, güleç ve rahat (maşallah maşallah maşallah!) bir bebek olması belki de benim bu tavırlarımdan. Beni istedikleri kadar sıkıcı bulsunlar, ben bebeğim için doğruyu yaptığımı görüyorum ve en önemlisi bu. Hiç esnekliğim yok mu? Elbette var. Ben zaten öyle çok sıkı katı kurallara uyabilen bir tip değilim. Hayat tarzımızdan dolayı özellikle haftasonları mecburen düzenimiz bozuluyor. Ama önemli olan T.Hogg'un da dediği gibi, "esnek bir düzen".

 

Gün içinde uykusuna (kaç kez kaç saat uyuduğuna) veya yediklerine (ne yediğine ne kadar yediğine) dikkat ediyorum, bakıcıyla gün içinde düzenli haberleşiyorum diye, "control freak" diye adlandırılmak bence haksızlık. Çünkü öyle olmadığımı biliyorum. Bu kadarcık kontrol bence bir annenin yapması gereken bir kontrol. Eğer herşeyi bakıcı eline bırakırsanız, doğal olarak ne biliyorsa ya da kolayına ne geliyorsa onu yapar. Bütün gün saat TV karşısına da oturtur, 3 öğün makarna pilav da yedirir, uyumadı n'aapiim diyip çocuğun adrenalin patlamasından çıldırmasına da sebep olur. Kötü niyetle yapmaz bunları ama niyetin iyi olması, bunların bebeklere/çocuklara iyi geldiği anlamına gelmez.

 

Ben bakıcımıza her dakika "şunu oynayın, şu şarkıyı söyleyin, şu saatte şunu yapın, bunu asla yapmayın" gibi gerçekten sıkıcı direktifler vermiyorum. Onu da esnek bırakıyorum. "Yediği kadar, yemezse zorlama" diyorum mesela, ama ne yiyeceğine ben karar veriyorum, "bugün sebze çorbası yesin" gibi. Sabah uykusundan yarım saatte uyandıysa, "kaç uyku uyursa uyusun sen ayarlarsın onu ama yaklaşık 3 saat uyumuş olsun" diyorum, gerisini bakıcımız kendi ayarlıyor. Hem bir düzeni var Ege'nin hem de çok dakik bir program değil. Her gün değişiyor yaptıkları, süresi, sırası.

 

Bu yüzden, sıkıcı gelebilirim kimilerine (hatta bazen kocama bile!) ama olsun, içim rahat benim. Bebeğim, bir kitap bebeğiymiş, T.Hogg'a göre, o yüzden bu şekilde onun daha güzel büyümesini sağlayabiliyorsam, huzurlu mutlu gülen bir bebeğim varsa, gerisi teferruat....