Dön dön nereye kadar?

Ege şimdiye kadar hep dönerek ulaştı istediği yere. Tam tur dönmeyi sanırım altıncı ayda öğrenmişti ve istediği yere dönerek ilerlemeyi başarıyordu. Hatta son zamanlarda bu konuda bayağı ustalaştı diyebiliriz :)

 

Sanırım istediği yere ulaşabildiği için, emekleme ihtiyacı hissetmedi diye düşünüyorum ben. Dokuzuncu ay kontrolünde doktora hala emeklemediğini söylediğimde, "yatar pozisyondan kendi kendine oturur pozisyona geçmeyi başarıyor mu?" diye sordu. Ondan sonra emekleyebilirmiş meğer bebekler. Yani önce kendi kendilerine oturmayı başarırlarmış, emekleme ardından gelirmiş.

 

O zamanlar cevabımız hayırdı. Kendi kendine oturamıyor, biz oturttuktan sonra bir şeye uzanmak için dönmesi gerektiğinden, yatar pozisyona geçiyor, istediğine ulaşınca bu sefer oturmak istiyor ve bağırarak bizi çağırıyordu. Biz biraz gecikecek olsak da kıyameti koparıyordu, "hemen beni kaldırııııın!!!"

 

Geçenlerde kendi kendine oturmayı başardı. Bir günde, aniden! Bunu buraya yazayım demiştim ama şu anda hatırlamıyorum yazdım mı... Neyse. Kendi kendine oturmayı başarması, Ege için çok büyük bir adım oldu. Artık sabahları yatağında kendi kendini daha güzel oyalar oldu, istediğinde yatıyor, istediğinde oturuyor, istediği yere dönerek ulaşıyor, oh ne güzel! O rahat biz rahat :)

 

Bundan sonraki adımın emekleme olacağını tahmin ediyordum ama bir yandan da bizim oğlan yerlerde sürünmekten pek de hoşlanmıyor. Yürümeye ise bayılıyor! Tutuyoruz kollarının altından, nasıl koşuyor nasıl koşuyor, görülmeye değer! Bayılıyor buna. Kendini gerçekten yürüyor ya da koşuyor sanıyor, acayip bir gurur ifadesi yüzünde :) Sanki bizden alkış bekler gibi, bir de gülerek yüzümüze bakıyor. Biz bu yüzden "herhalde emeklemez, direk yürüyecek" diyorduk kiiii...

 

12 Mayıs akşamı işten geldim, her zamanki gibi oyun oynarken bir de baktım, oyuncağına yetişmek için halının üstünde 2 adım attı emekleyerek! Ama arkası gelmedi. Sonra yatma vakti geldi, odasına gittik koltuğun üzerinde emzirdim, sıkıldı ittirdi beni. Son zamanlarda emmekten sıkılıyor, pek istemiyor hemen bir-iki fırttan sonra ittiriyor beni. Koltuğun üzerinde sürünmeye, dönmeye çalışıyor. Dün akşam ise bir baktım, koltuğun öbür ucundaki krem tüpüne yetişmek için 2 adım daha emekledi. Neyse ben çok sevindim, öptüm kokladım, iyi geceler diledim ve yatırdım.

 

Uyuyup uyanması, bebeklerin elde ettikleri becerileri ilerletmeleri için yeterli enerji ve süreyi hemen sağlıyor demek ki. Sabaha bildiğiniz emekliyordu! Sabah da emzirdikten sonra beni ittirip koltuğa indi ve koltuğun üzerinde pıtır pıtır emekleyiverdi! Ben işe gidince de babasıyla birlikte salonda otururlarken halının yarısını emekleyerek geçmiş, babası şok olmuş hemen bana haber verdi. Ama onun öyle emeklediğini gören ilk kişi bendim, oğlum numarasını sabah ilk bana göstermişti :)

 

Bu günlerde gelişimi çok hızlı ilerliyor maşallah! Önümüzdeki günlerde teyzeyi ve kuzeni ziyarete gideceğiz 5 günlüğüne. İlk defa uçağa binecek. Bakalım neler yapacak, merak içerisindeyim. Onu da ayrıca yazarım.