Sayılar

Ege bu sıralarda sayılara taktı kafayı. Asansörde inip çıkarken zaten rakamları görüp coşkuyla söylüyordu. Bir de kendi parmaklarıyla saymayı öğrenmiş, babası "Ege say" diyince hemen o miniminnacık parmaklarını tek tek çıkarıp sayıyor. Tabii henüz 3'e kadar :))))

"Dbdaaa 

Akaaa ya da akhaaa ya da eghııaa gibi bişeyler

cüüü ya da cüyuuu"

şeklinde :) Kendine has bir dili var. Asansörden dolayı sıfırı biliyor bir de, "sısıığ" diyor. Sayarken o kadar kendinden emin, gururlu ve mutlu oluyor ki. Onun o halini görmek de bizi çok mutlu ediyor doğrusu. Nasıl hoşuna gidiyor, önemli bişey başardığını düşünüyor. Tabii ki çok önemli birşey başarıyor.

O böyle çok sevince bu işi, elimde olan ama ne yapacağımı bilemediğim bir washitape'mi bu işe ayırmaya karar verdim ve odasındaki duvara bu bantla rakamlar yaptım. Çok sevdi tabii. Gidiyor geliyor eliyle göstererek sayıyor, "dbdaaa, akhaaa, cüüü, gın, adı neee?" Beş demeyi bir türlü öğrenemediği için 5'e gelince bu ne diye bize soruyor :) Söylüyoruz, 6'ya ataaa gibi bişey diyor sonra 7'ye attiii diyor inatla. Hala yediye altı diyor yani :) N'apalım artık. Sekiz dokuzu atlıyoruz, bize söyletiyor, 10'a da bazen on diyor bazen an diyor, idare ediyoruz :) Kendisi sayarken 3'e kadar sayabiliyor ama rakamları bir yerde görürse hemen hemen hepsini tanıyabiliyor yani.

Eşim, matematiği sevecek herhalde bu çocuk, inşallah annesinin matematik kafası vardır diyor :) Valla ne yalan söyleyim ben de hamileyken dua etmiştim, matematik kafası iyi olsun çocuğumun diye. Umarım öyle olur. Babasından sözel kafayı annesinden sayısal kafayı almışsa sırtı yere gelmez ;)